Dlaczego mężczyzna i kobieta inaczej postrzegają rzeczywistość? Niewątpliwie możemy odczuć tu wpływ kilku czynników. Do najważniejszych z nich można zaliczyć predyspozycje biologiczne, wychowanie, a także utrwalone w kulturach stereotypy pełnionych ról społecznych.
Mózg kobiety i mężczyzny ma inną budowę
Różnice dotyczą ilości połączeń pomiędzy półkulami, kobiety mają ich więcej. Posiadają także większą korę limbiczną, która odpowiada za reakcje emocjonalne. To, dlatego panie bardziej emocjonalnie podchodzą do życia, najczęściej uwielbiają oglądać melodramaty i przegadać problemy z przyjaciółkami. Natomiast mózgi mężczyzn posiadają zazwyczaj większe obszary kory ciemieniowej i ciało migdałowate. Kora ciemieniowa ma za zadanie dobre orientowanie się w przestrzeni. Kobiety posiadają lepiej unerwione obszary w korze płata skroniowego, co wpływa na lepsze rozumienie i przetwarzanie mowy. Panowie z kolei dysponują mniejszym hipokampem. Ma on wpływ przede wszystkim na przechowywanie wspomnień.
Szukanie drogi, czyli gdzie ja właściwie jestem?
Różnice w budowie hipokampu u obu płci wpływają także na zdolności przestrzenne. Panowie zazwyczaj lepiej niż panie odczytują mapy, lepiej radzą sobie także z układaniem figur przestrzennych. Oczywiście zdarzają się wyjątki od tej reguły u obu płci.
Odmienna jest strategia radzenia sobie w terenie zarówno u mężczyzn jak i kobiet. Panowie zazwyczaj skupiają się na szacowaniu odległości oraz kierunku, a płeć przeciwna stara się znaleźć charakterystyczne punkty topograficzne w terenie.
Mowa niewerbalna ciała
Mówi się, że kobiety posiadają dobrze rozwiniętą intuicję. Prawdopodobnie jest to związane z większą zdolnością u kobiet do odczytywanie mowy niewerbalnej. Panie dostrzegają zmiany w mimice twarzy odbierają sygnały z tonu głosu i gestów, na które zazwyczaj panowie nie zwracają uwagi. Informacje w taki sposób wychwytywane są przetwarzane na poziomie podświadomym, co daje kobietą często przeczucie, co do intencji niektórych osób.
Wychowanie kobiet i mężczyzn
Wiele rodzin nadal wychowuje w sposób odmienny dziewczynki i chłopców. Najczęściej zgodnie z tradycją wyniesioną z własnych domów i utrwalając stereotypowość płci. Producenci tworzą zabawki dla starszych dzieci często dedykowane konkretnie dla jednej płci. U chłopców nagradza się zachowania nakierowane na rywalizację, odwagę i niezależność. U dziewczynek z kolei docenia się zachowania opiekuńcze, rozwija zdolności artystyczne i zachęca do starannej edukacji.